Bejce i lakiery

Bejce stosowane są do zmiany zabarwienia drewna znajdującego się we wnętrzu. Mogą być używane tylko na tzw. surowe drewno. Ich nazwa jest zależna od stosowanego barwnika, który upodabnia pokrywane drewno (najczęściej sosnowe) do gatunków bardziej szlachetnych – najczęściej są to: mahoń, palisander, orzech, heban. W bejcach wodnych lub spirytusowych barwnik rozpuszczony jest odpowiednio w wodzie lub alkoholu. Równomierne rozłożenie barwnika dają bejce, w których nośnikiem barwnika jest spoiwo. Dostępne są bejce akrylowe (wodorozcieńczalne) i alkidowe (rozpuszczalnikowe).

Lazury to preparaty zawierające większe ilości spoiwa. Mają w składzie żywice syntetyczne analogiczne do tych, które są spoiwem farb i lakierów. W odróżnieniu od nich nie tworzą jednolitej powłoki na powierzchni, ale wnikają w głąb drewna zmniejszając jego nasiąkliwość.

Lakiery tworzą na powierzchni drewna powłokę chroniącą drewno przed wpływami zewnętrznymi -wilgocią, promieniami UV i uszkodzeniami mechanicznymi. Do dyspozycji są lakiery bezbarwne, zachowujące naturalny kolor drewna lub barwiące.

•    Lakiery podkładowe wnikają głęboko w podłoże, co umożliwia mocne połączenie drewna z powłoką lakierniczą, wypełniają pory drewna i zabezpieczają drewno zawierające dużo garbników przed ciemnieniem, które może wystąpić po nałożeniu nawierzchniowych lakierów poliuretanowych.

•    Lakiery nawierzchniowe – chronią drewno przed uszkodzeniem – odznaczają się dużą odpornością na ścieranie, nadają ostateczny wygląd powłoce lakierniczej. Dostępne są trzy rodzaje lakierów nawierzchniowych: z połyskiem, półmatowe (tzw. satynowe) lub matowe.

Ze względu na rodzaj rozpuszczalnika i typ substancji błonotwórczej (spoiwa) wyróżnia się lakiery rozpuszczalnikowe i wodorozcieńczalne (akrylowe, poliuretanowo-akrylowe, poliuretanowe).