Na balkonie usuniemy stare płytki, które popękały i położymy nowe. Zastosujemy przy tym nowoczesną technologię. Aby nowe płytki nie pękały ani nie odklejały się, bardzo starannie uszczelnimy podłoże. 1. Płyta balkonowa (ze spadkiem na zewnątrz budynku)
2. Profil wykończeniowy Bara
3. Mata Ditra
4. Taśma Kerdi/-Keba
5. Profil narożny Dilex-Eke
6. Profil Rondec/ Jolly
7. Rynna Barin (jej zastosowanie nie jest konieczne)
8. Płytki terakoty
Wybraliśmy do tego komplet materiałów firmy Schluter. Pod płytki mrozoodporne położymy wodoszczelną matę polietylenową Schluter-Ditra. Jej górna powierzchnia, która będzie się stykać z płytkami, jest pokryta mnóstwem malutkich kwadratowych zagłębień. Umożliwiają one równomierny rozkład naprężeń powstających pomiędzy podłożem a terakotą, przez co zapobiegają jej pękaniu. Spodnią stronę maty pokrywa włóknina. Ma bardzo dobrą przyczepność, więc umożliwia ułożenie maty na bardzo cienkiej warstwie kleju; poza tym – przepuszcza powietrze. Dzięki temu matę możemy układać na świeżą wylewkę – już wtedy, gdy można po niej chodzić. Podłoże może swobodnie pracować nie oddziaływując na warstwę płytek. Zaraz po przyklejeniu maty, możemy układać na niej płytki ceramiczne. Ponieważ powierzchnia naszego balkonu jest mała, nie wykonujemy dylatacji poprzecznej. Jeśli byłaby większa, lub też balkon byłby długi i wąski – należałoby ją zrobić.
Jeżeli drzwi balkonowe osadzone są odpowiednio wysoko, przy zastosowaniu naszej technologii nie ma konieczności skuwania starych płytek. Jednak w naszym wypadku było to konieczne, ponieważ poziom posadzki byłby za wysoko: woda deszczowa oraz z roztopionego śniegu z łatwością dostawałaby się do pomieszczenia.
Dylatacja wymagana jest w miejscach połączenia warstwy płytek ułożonych na podłodze, ze ścianą. Stosujemy profile dylatacyjne, np. EK lub EKE. Możemy z nich zrezygnować tylko wtedy, gdy dylatacja została wykonana już wcześniej. Na balkonach o większej powierzchni albo długich i wąskich potrzebna jest dylatacja poprzeczna. Powierzchnię balkonu dzielimy na dwa pola (w połowie jej długości). W tym miejscu montujemy poprzeczny profil dylatacyjny – np. BWB lub BWS.