Metody osuszania budynków – W starych budynkach nie posiadających poziomej izolacji wodoszczelnej problem stanowi zjawisko kapilarnego podciągania wilgoci w zawilgoconych ścianach piwnicznych Osuszanie budynków jest również konieczne w sytuacji, gdy uszkodzona została izolacja pozioma budynku a jej odbudowa nie jest możliwa bez ogromnej ingerencji w konstrukcję. Skutecznym sposobem zabezpieczenia przeciwwilgociowego w budynkach istniejących jest wykonywanie poziomej przepony przeciwwilgociowej.
Metoda iniekcji krystalicznej polega na wierceniu głębokich otworów w równoległych ścianach budynku, z zachowaniem równych odstępów. Do otworów wprowadza się wodny roztwór cementu portlandzkiego zmieszanego z mineralnym środkiem aktywacyjnym w odpowiednio dobranych proporcjach. Proporcje te zależą od ilości oraz składu chemicznego soli zawartych w zawilgoconej ścianie. Nierozpuszczalny środek aktywacyjny, krystalizując – tworzy nieprzepuszczalną, trwałą warstwę izolacyjną. Proces ten trwa około tygodnia.
Iniekcja preparatów może być wykonana metodą ciśnieniową (iniekcja w poziomie, odwierty o średnicy 18 mm, rozmieszczone co 10 -12,5 cm) lub grawitacyjną (preparat wlewany w otwory o średnicy 30 mm, rozmieszczone co 15 cm).
Do zastosowania tej metody konieczna jest wentylacja osuszanych pomieszczeń. Na całkowite wyschnięcie ścian i rozpoczęcie prac tynkarskich trzeba czekać około dwóch miesięcy
Metoda termoiniekcji polega na nawiercaniu w zawilgoconej ścianie otworów o średnicy 20 mm w rozstawie 20 cm, zwykle w dwóch rzędach. Doprowadzane jest nimi suche powietrze za pomocą specjalistycznego zestawu urządzeń wentylacyjnych (o określonej temperaturze i ustalonej prędkości przepływu). Proces ten trwa od dwóch do kilku dni (w zależności od początkowej wilgotności i grubości ścian) Kiedy wilgotność murów spadnie poniżej 5%, w wykonane otwory wprowadza się środki hydrofobowe na bazie żywic silikonowych, które wnikają w strukturę muru. Żywica utwardza się tworząc barierę dla wilgoci.
Osuszanie muru może też odbywać się przez odkrycie ścian fundamentów na zewnątrz, nawiercenie otworów i pozostawienie do wyschnięcia. Warunkiem jest niski poziom wód gruntowych i mały stopień zawilgocenia ścian.
Metoda elektroosmozy polega na usuwaniu wilgoci za pomocą prądu stałego, przepływającego między elektrodami umieszczonymi w murze. Pod wpływem tego zjawiska wilgoć przemieszcza się z górnej części ściany w dolną, a następnie do gruntu.
Metody osuszania budynków – W starych budynkach nie posiadających poziomej izolacji wodoszczelnej problem stanowi zjawisko kapilarnego podciągania wilgoci w zawilgoconych ścianach piwnicznych Osuszanie budynków jest również konieczne w sytuacji, gdy uszkodzona została izolacja pozioma budynku a jej odbudowa nie jest możliwa bez ogromnej ingerencji w konstrukcję. Skutecznym sposobem zabezpieczenia przeciwwilgociowego w budynkach istniejących jest wykonywanie poziomej przepony przeciwwilgociowej.
