Nowoczesne rączki prysznicowe niewiele mają wspólnego z tymi, które stosowaliśmy dotychczas w naszych łazienkach. Oczywiście woda z nich może również wypływać normalnym strumieniem. Ale przestawiając głowicę poprzez obrót jej elementów można uzyskać wypływ wody strumieniem łagodnym, masującym, typu turbo lub wirującym. Wszystko po to, aby prysznic służył również do masażu ciała lub jego poszczególnych części.
Odkręcanie kluczem
Stalowe rury instalacyjne tworzące instalacje centralnego ogrzewania lub wodociągowe możemy odkręcać również typowymi kluczami montażowymi. Musimy przy tym pamiętać, że właściwy silny chwyt uzyskamy wtedy, gdy zęby szczęk wcięte nieco skośnie będą skierowane skosem w kierunku obrotu. Odkręcanie lub dokręcanie w przeciwnym kierunku może powodować ślizganie się zębów po powierzchni rury i kaleczenie jej powierzchni. Jest to szczególnie ważne przy silnym skręceniu rur między sobą.
Uchwyt do rur giętkich
Na instalacje wody ciepłej i zimnej oraz centralnego ogrzewania wykorzystuje się rury z tworzyw sztucznych. Prowadząc je w bruzdach ścian lub na podłodze trzeba korzystać ze specjalnych kształtowników, wyginających rurę i chroniących ją przed załamaniem. Uchwyty pozwalają wygiąć rurki pod kątem prostym nawet niewielkim promieniem. Na ogół przykręca się je wkrętami i kołkami rozprężnymi do ściany i posadzki.
Kabel grzejny pod deskami
W podłogach z desek iglastych kable grzejne zasilane prądem układa się zwojami pomiędzy poszczególnymi legarami. Kabel, przechodzący do sąsiedniej przestrzeni, powinien być poprowadzony w wycięciu w legarze. Nie ulegnie wówczas uszkodzeniu. Pamiętajmy, aby pod kablami, a między legarami ułożyć izolację termiczną z wełny mineralnej. Na niej układa się stalową siatkę i dopiero do niej mocuje kabel grzejny, przywiązując go najczęściej miękkim drutem.
Wielowarstwowe przewody wodne
W nowoczesnych instalacjach do wody zimnej i ciepłej oraz centralnego ogrzewania stosuje się rury wielowarstwowe, typu “sandwich”. Wewnętrzna, z twardego polietylenu jest osłonięta płaszczem z blachy aluminiowej. Zewnętrzna – osłonowa jest z polietylenu zwykłego. Instalacje tego typu łączy się mechanicznie zaciskając rury na różnego rodzaju złączkach mosiężnych lub brązowych. Trwałość tych instalacji jest określana na ponad 100 lat. Niestety, jest dużo droższa.
Odkręcanie wkrętakiem
Wiele wkrętów w mechanizmach metalowych jest wkręcanych w miejscach trudno dostępnych. Do ich wkręcania i wykręcania trzeba przeto używać specjalistycznych narzędzi montażowych. Przy sporadycznych pracach amatorskich swoją rolę może spełnić zwykły wkrętak ręczny z wygiętym końcem. Przed jego wygięciem trzeba dokładnie określić wielkość tego wygięcia tak, aby możliwe było jego wsuniecie w trudno dostępne miejsce np. w płaskie wybranie w ściance.
Zwiększenie siły odkręcania
W wielu wypadkach siła konieczna do odkręcenia wkrętu jest tak duża, że sam wkrętak nie wystarcza. Jeżeli przyspawamy do niego zwykłą nakrętkę, to podczas odkręcania możemy użyć dodatkowo klucza płaskiego, który znacznie zwiększy siłę odkręcania. Nakrętkę należy przyspawać w połowie długości trzpienia wkrętaka, po zsunięciu go z uchwytu. Nakrętki nie da się nasunąć od strony ostrza wkrętaka.
Malowanie rury
Do malowania pędzlem, rurę dowolnej średnicy najlepiej zawiesić na małej listewce, podpartej z obu stron. Umożliwi to wygodne pomalowanie, bez pobrudzenia rąk. Aby cienkie i lekkie rurki nie obracały się i nie przesuwały w czasie malowania, do ich wnętrza wsuwamy palec wskazujący i nim silnie naciskamy rurkę ku dołowi. Pomalowaną rurkę pozostawiamy do wyschnięcia farby.
Izolowanie rurką termokurczliwą
Najlepszą izolacją przewodów elektrycznych są termokurczliwe rurki dostępne w sklepach elektrycznych. Rurkę taką nanizujemy na przewód, następnie nasuwamy na miejsce izolowane i podgrzewamy płomieniem zapałki lub zapalniczki. W sklepach możemy zakupić rurki o różnych średnicach do przewodów, nawet bardzo cienkich. Nasunięta na przewód rurka powinna mieć długość około 5 cm.
