Człowiekowi potrzebne jest naturalne światło, dlatego okna muszą dostarczać go jak najwięcej przez okres całego roku, chroniąc zarazem mieszkanie przed hałasem ulicznym i stratą ciepła. Dawniej okna były przyczyną dużych strat energii cieplnej, która uchodziła na zewnątrz prze nieszczelne ramy i – jeszcze do niedawna – przez jednoszybowe oszklenie. Zastosowanie szkła izolacyjnego i szyb zespolonych pozwoliło ograniczyć straty ciepła średnio o 50%. Jednak nie jest to ostatnie słowo producentów szyb okiennych. W oknach najnowszej generacji stosuje się szkło termoizolacyjne o jeszcze lepszych właściwościach technicznych, umożliwiające dalszą redukcję strat o kilkadziesiąt procent. Okna termoizolacyjne są wykonane z dwóch lub więcej szyb, z których jedna pokryta jest cienką warstwą ciepłochronną. Przestrzeń pomiędzy szybami jest wypełniona osuszonym powietrzem lub gazem szlachetnym (argon, krypton, ksenon).
Parametrem charakteryzującym izolację termiczną jest
współczynnik przenikania ciepła U W /m2K.
Średnio następujące wartości: dla okien z szybą pojedynczą, współczynnik przenikania ciepła przez szybę wynosi U=5,2 W /m2K, dla szyb zespolonych ze szkła izolacyjnego U=2,6 W /m2K, natomiast dla szyb termoizolacyjnych U=1,3 W /m2K.
Dobór kształtu okien nie może być kwestią przypadku. Decyzja dotycząca koloru ram okiennych, wielkości (jedno-lub dwuskrzydłowe?) i ilości okien, ze szprosami czy bez itd. musi być podyktowana funkcjonalnością, a przede wszystkim dostosowana do stylu budynku. Na przykład szprosy nadają budowli specyficzne akcenty, elegancję i tworzą atmosferę wnętrza.
Należy też pamiętać o zachowaniu odpowiednich proporcji okien, gdyż wpływają one znacząco na wygląd końcowy domu.
Równie ważną rolę jak rodzaj szkła odgrywa obramowanie, które musi wytrzymać obciążenie i zachować stabilność oraz szczelność przez długi okres czasu. Musi być też odporne na wpływ czynników atmosferycznych i – w przypadku tworzywa sztucznego – na promieniowanie UV.
Dobre naświetlenie niewielekich pomieszczeń, jak np. łazienka, zapewniają okna małe jednoskrzydłowe. Tutaj trzeba zwrócić uwagę, aby szerokość ram nie była zbyt duża. Okna dwuskrzydłowe ze słupkiem oporowym, który jest konieczny, jeżeli szerokość okna wynosi około 150 centymetrów, poprawiają komfort użytkowania większych pomieszczeń.
Właściciele starszych budynków lub mieszkań, w których okna są jeszcze w bardzo dobrym stanie technicznym, mogą zastanowić się nad sensem wymiany samych tylko szyb. Jest to możliwe, jeżeli rama jest szczelna, dobrze zachowana i ma dostateczną głębokość. Przydatność starych okien, a konkretnie ich zdolność izolacyjną można ocenić przy pomocy techniki pomiarowej zwanej termografią.
Człowiekowi potrzebne jest naturalne światło, dlatego okna muszą dostarczać go jak najwięcej przez okres całego roku, chroniąc zarazem mieszkanie przed hałasem ulicznym i stratą ciepła. Dawniej okna były przyczyną dużych strat energii cieplnej, która uchodziła na zewnątrz prze nieszczelne ramy i – jeszcze do niedawna – przez jednoszybowe oszklenie. Zastosowanie szkła izolacyjnego i szyb zespolonych pozwoliło ograniczyć straty ciepła średnio o 50%. Jednak nie jest to ostatnie słowo producentów szyb okiennych. W oknach najnowszej generacji stosuje się szkło termoizolacyjne o jeszcze lepszych właściwościach technicznych, umożliwiające dalszą redukcję strat o kilkadziesiąt procent. Okna termoizolacyjne są wykonane z dwóch lub więcej szyb, z których jedna pokryta jest cienką warstwą ciepłochronną. Przestrzeń pomiędzy szybami jest wypełniona osuszonym powietrzem lub gazem szlachetnym (argon, krypton, ksenon).
