Różnego rodzaju kity i kleje konfekcjonowane w kartusze po użyciu zasychają w stożkowej końcówce. Oczywiście można po zakończeniu pracy dokładnie wyczyścić i wymyć końcówkę, aby była gotowa do ponownego użycia. Można też zapobiec wysychaniu kleju poprzez naciśnięcie na koniec stożkowej tulejki zwykłego korka od butelki, który odetnie dopływ powietrza. Zamiast korka można zastosować mały klocek styropianu, ale niektóre kleje lub kity rozpuszczają styropian.
Aby kit w tubie nie zasychał
Aby nie dopuścić do zasychania kitu czy kleju przechowywanego w kartuszu lub tubie, w wylocie stożkowej końcówki należy umieścić gwóźdź o dopasowanej średnicy. Zapobiegnie wyschnięciu preparatu, a w razie potrzeby łatwo go będzie usunąć. Gwoźdź wsuwamy jak najgłębiej tak, aby główką całkowicie przysłonił otwór w stożkowej końcówce kartusza z klejem lub kitem.
Wieszak magnetyczny
W domowym warsztacie zawsze znajduje się duża liczba małych i lżejszych narzędzi stalowych lub różnych przyrządów. Ich przechowywanie “pod ręką” może ułatwić wieszak drewniany z zameczkami magnetycznymi – takimi, jakie się stosuje w meblach. Zameczki przykręcamy do uchwytu w kształcie płaskiej listwy. Tę z kolei należy zamocować nad stołem warsztatowym. Lżejsze narzędzia można będzie zawiesić na jednym zameczku magnetycznym, cięższe na dwóch lub nawet trzech.
Osłanianie ostrzy narzędzi
Wskazane jest, by ostrza wielu narzędzi ręcznych, zwłaszcza mierniczych i traserskich, osłonić na czas przechowywania. Wygodne osłonki można ulepić ze zwykłej modeliny, a następnie wypalić w piecyku kuchenki gazowej bądź też wygotować w gorącej wodzie. Modelina jest tu doskonałym materiałem, gdyż można ją łatwo oblepić na ostrzu narzędzia, schłodzić w lodówce i zsunąć do wypalenia lub wygotowania w wodzie.
Połączenie widlicowe
Połączenia widlicowe wszelkiego typu, a także zakładkowe wymagają bardzo starannego wymierzenia i dopasowania obu łączonych części. Wygodniej będzie wykonanać obie części o większej długości i w tej postaci skleić i wzmocnić kołkami. Dopiero po wyschnięciu kleju odcina się wystające końce piłą o drobnych ząbkach i dokładnie szlifuje papierem ściernym. Wysoką dokładność połączenia uzyskamy szlifując końce na szlifierce tarczowej i wykańczając ręcznie drobnoziarnistym papierem ściernym.
Odkręcanie nakrętki młotkami
Do odkręcania zardzewiałych lub mocno dokręconych nakrętek można użyć dwóch dużych młotków. Jeden, większy, przykładamy do boku nakrętki. Drugim uderzamy nieco skośnie, tak aby siłę uderzenia skierować w kierunku jej odkręcania. Skutecznie odkręcimy nakrętkę posługując się dużym młotkiem o masie 3-5 kg oraz drugim mniejszym tzw. ślusarskim o masie 0,5 kg. Pierwszy stanowi oparcie dla nakrętek, drugim uderzamy w nakrętkę pod odpowiednim kątem.
Szpulka na drut lutowniczy
Części mniejsze, na ogół elektryczne, lutujemy drucikami lutowniczymi o małych średnicach. Aby drucik się nie plątał, warto go nawinąć na zużytą szpulkę po filmie fotograficznym. Łatwo będzie go odwijać, wysuwając przez szczelinę tak samo jak film. Na taką szpulkę łatwo nawinąć nawet większą ilość drucika. Szpulka będzie stanowić zarazem bardzo wygodny uchwyt. Kilka szpulek pozwoli na wygodne przechowywanie drucików o różnych średnicach.
Zaznaczenie kierunku
Przy tapetowaniu tapetami wzorzystymi, a także różnego rodzaju tekstylnymi, korkowymi itp. ważny jest prawidłowy kierunek wzoru na licu tapety. Dlatego zawsze, jeszcze przed obcięciem brytu z rolki trzeba na spodzie tapety zaznaczyć, najlepiej strzałką kierunek np. dolnej krawędzi brytu. W przypadku tapet tekstylnych bez wzoru może wydawać się to zbędne, jednakże padające światło wykryje inny układ splotu na źle ułożonych brytach.
Zabezpieczenie zbitej szyby
Pękniętą szybę trzeba zabezpieczyć przed przypadkowym wypadaniem stłuczonych kawałków. Taką szybę powinniśmy natychmiast usunąć i wstawić nową. Jednakże nie zawsze jest to możliwe. Wtedy wzmacniamy ją. Najlepiej to zrobić za pomocą dwóch guzików i szpilki do włosów, przetknie jej przez mały otworek w stłuczeniu. Oba guziki dociskamy do szyby z obu stron i przyginamy końce szpilki.
Prawidłowe szlifowanie
Słoje występujące w różnorodnych gatunkach drewna mają większą twardość niż drewno pomiędzy nimi. Aby więc uzyskać gładką powierzchnię podczas szlifowania papierami ściernymi powinniśmy zawsze przesuwać klocek szlifierski zgodnie z kierunkiem tych słojów. Wszelkie ruchy poprzeczne lub skośne spowodują powstanie głębszych rys na powierzchni, które będą trudne do usunięcia, jedynie poprzez bardzo długotrwałe kolejne szlifowania. Dotyczy to szczególnie miękkich gatunków drewna.
