Przed rozpoczęciem budowy domu należy wyznaczyć na działce miejsce pod przyszły ogród. Tej części powierzchni działki należy poświęcić najwięcej uwagi. Będzie to przede wszystkim miejsce między drogą dojazdową a budynkiem mieszkalnym. Teren ten trzeba ochronić przed nadmiernym ubiciem, a przede wszystkim przed zniszczeniem tzw. warstwy ornej. Bardzo często miejsce pod przyszły ogród wykorzystuje się na składowanie materiałów budowlanych lub ziemi z wykopów. Wskazane jest zebranie warstwy ornej gleby i zgromadzenie w miejscu oddalonym od budowy, w pryzmie wysokości około 1,5 m. Należy to zrobić podczas ładnej pogody i gdy ziemia nie jest zbyt wilgotna. Aby zachować właściwości biodynamiczne gleby, pryzmę obsiewamy łubinem, wyką lub grochem, które po wyrośnięciu kosimy, a pokos zostawiamy na powierzchni pryzmy.
Po zakończeniu budowy teren pod przyszły o-gród należy oczyścić, następnie możliwie głęboko zaorać i rozrzucić na nim żyzną ziemię zgromadzoną w pryzmie. Ten sposób postępowania zapewnia poprawienie struktury i żyzności gleby w ogrodzie, ponieważ:
— ziemią z pryzmy, aktywną biologicznie dzięki roślinom motylkowatym, które na niej rosły, pokrywa się glebę wcześniej głęboko spulchnioną przez orkę, co daje w efekcie lepsze napowietrzenie gleby;
— żyzna ziemia rozrzucana jest stopniowo, warstwami nie grubszymi niż 5 cm i lekko wałowana;
— zależnie od zamierzonego sposobu użytkowania gleby do ziemi z pryzmy można dodać torfu (np. pod ogród wrzosowy), mączki bentonitowej (pod trawnik).
Jeśli mimo tych zabiegów gleba nie osiągnie odpowiedniego poziomu żyzności i właściwej struktury, jej ogrodnicze użytkowanie należy jeszcze na pewien czas odłożyć. Korzystnym zabiegiem uprawowym jest wysiew nostrzyka białego. Silny system korzeniowy tej rośliny wnika głęboko do gleby, rozluźnia ją i uaktywnia mikrobiologicznie. Przez jeden sezon warto uprawiać koniczynę. Kilkakrotnie koszona koniczyna wykorzystana jako nawóz zielony także poprawia żyzność gleby.
