Zestawienie wymagań dotyczących ścian zewnętrznych budynku:
• Wysoka izolacyjność termiczna. Ściany zewnętrzne we współczesnych tzw. super energooszczędnych domach ekologicznych mają współczynnik przenikania ciepła U = 0,20-0,25 [W/m²K], Dostępne są także aktywne systemy termoizolacyjne, pozwalające na selektywne wykorzystanie energii słonecznej (ogrzewanie ściany w miesiącach zimowych i ochrona przed przegrzaniem w lecie) oraz urządzenia oszczędzające energię cieplną (kolektory słoneczne, pompy cieplne itp.).
• Izolacyjność akustyczna. Masywne i ciężkie ściany zewnętrzne (np. z bloków silikatowych) w połączeniu z okładzinami z wełny mineralnej są optymalnym rozwiązaniem pod względem akustycznym.
• Odporność ogniowa czyli szczelność, izolacyjność i nośność ogniowa.
• Bezwładność cieplna ściany. Istotną zaletą ciężkich ścian ceglanych, której nie mają lekkie technologie szkieletowe, jest zdolność akumulowania ciepła z ogrzewanych pomieszczeń i długi okres wychładzania się wnętrz po wyłączeniu ogrzewania,
• Konstrukcja ścian umożliwiająca dyfuzję pary wodnej. Opór dyfuzyjny stosowanych materiałów powinien umożliwiać przenikanie pary wodnej na zewnątrz budynku. Jeżeli istnieje ryzyko kondensacji pary wodnej wewnątrz przegrody, wymagane jest stosowanie od strony wnętrza paroizolacji.
• Materiały umożliwiające infiltrację bez dodatkowego nawiewu.
Zbytnia szczelność ścian i okien uniemożliwia dostateczny dopływ świeżego powietrza. Jest to problem w dalszym ciągu nie rozwiązany, a obowiązujące przepisy zakładają infiltrację przez pory w ścianach i nieszczelności w stolarce (!). Jedno z najnowszych rozwiązań to tzw. termoizolacja dynamiczna -umożliwiająca kontrolowaną infiltrację powietrza zewnętrznego.
• Izolacje przeciwwilgociowe wykluczające ryzyko zawilgocenia ścian i innych elementów budynku. Nowoczesne materiały izolacyjne pozwalają na bardzo skuteczną izolację przeciwwodną w różnych warunkach. Dostępne są membrany, które umożliwiają wentylację ścian fundamentowych, płyty termoizolacyjne połączone z drenażem wody, czy technologie iniekcyjne pozwalające tworzyć przepony przeciw-wodne w budynkach istniejących itp.
• Mała energochłonność. Oprócz energochłonności eksploatacyjnej (koszt ogrzewania) równie istotna, choć nie regulowana przepisami, jest energochłonność związana z produkcją materiałów budowlanych, ich transportem oraz robotami na placu budowy. Jest to problem bagatelizowany w Polsce, co wynika z niskiej ceny robocizny i relatywnie małych kosztów produkcji, szczególnie jeżeli chodzi o wyroby ceramiczne.
• Mały ciężar budynku. Przykładowo, dom jednorodzinny z podpiwniczeniem ze ścianami murowanymi o powierzchni 140-200 m² to 500-700 ton (ściany o masie 550-700 kg/m², stropy o masie 300-400 kg/m²), analogiczny dom z energooszczędnych bloczków lub pustaków to 150-250 ton. Najlżejsza technologia szkieletowa pozwala na budowę tego samego domu poniżej 150 ton (dom z częściowym podpiwniczeniem).
• Niska cena i nieskomplikowany sposób montażu. Cenę można obniżyć przez ograniczenie ilości niezbędnych robót ziemnych i betonowych oraz użycie technologii nie wymagających obecności wysoko kwalifikowanych robotników. W tanich technologiach (co nie oznacza gorszej jakości) stosuje się materiały nie wymagające specjalistycznego sprzętu do montażu, dostępne w rejonie budowy i możliwe do sprowadzenia za pomocą zwykłych środków transportu.
Zestawienie wymagań dotyczących ścian zewnętrznych budynku:
